Druk? Ammehoela!

Danny Paulich

Ik ben zelf best een druk baasje. Er zit aardig wat tijd in mijn baan als marketeer bij Effectory, voetballen in de selectie van SV de Meer, andere sporten, afspreken met vrienden en leuke dingen doen met mijn vriendin. En dan moet er natuurlijk ook nog af en toe gechilld worden. Ik ben druk, maar niet té druk. Gelukkig is stressen niet echt aan mij besteed.

Druk? Ammehoela!

Druk op het werk

Om me heen hoor en zie ik vaak andere verhalen, zowel werk- als privé gerelateerd. Laat ik beginnen met (te) druk zijn op werk, oftewel: werkdruk. Vooropgesteld, met een gezonde werkdruk is niets mis. Een lichte vorm zorgt ervoor dat iemand leert en zich ontplooit. De druk is dan een uitdaging die de productiviteit van een medewerker naar een hoger niveau brengt. Maar als er structureel te weinig tijd is om het gevraagde werk af te krijgen, dan slaat dit positieve effect om. De medewerker krijgt last van stress, wat de productiviteit en het werkplezier juist vermindert. Op de lange termijn gaat dit zelfs ten koste van je gezondheid en kan werkdruk leiden tot een burn-out. Niet voor niets worden nu overal mindfulness-cursussen en persoonlijke ontwikkelingstrajecten aangeboden.

Herkenbaar?

In een werkomgeving ontstaat vaak een vicieuze cirkel. Drukte houdt drukte namelijk in stand. Iedereen rent en vliegt, want medewerkers willen zich bewijzen tegenover hun leidinggevenden. Ik denk dat veel mensen zich in de volgende punten herkennen: e-mails checken tijdens het ontbijt, op het werk achter de feiten aanrennen en al telefonerend thuiskomen. Als het even tegen zit, lig je         ’s avonds zelfs in bed te piekeren over die klantafspraak van de volgende ochtend of over de mailtjes die maar binnen blijven stromen. Ik vraag me echt af waarom we dit met z’n allen in stand houden.

Het kan nog erger

Dan heb ik het nog niet eens gehad over de uren die mensen op de Zuidas draaien. ‘Het hoort er nou eenmaal bij’, zeggen ze dan. Ik moet er persoonlijk niet aan denken. Het ellebogenwerk, liegen en bedriegen en zó veel uren maken dat je letterlijk leeft om te werken, en niet werkt om te leven. Veel mensen durven niet al hun vakantiedagen op te nemen, omdat ze dan denken dat hun collega’s vinden dat ze niet hard genoeg werken. Hier is weer sprake van een mooie cirkelredenering: ‘Als mijn concurrenten en collega’s zo hard werken, dan doe ik dat ook’. Maar mensen, waarom maken we het onszelf zo onnodig moeilijk? Er zijn honderdduizenden werklozen in Nederland. Dus waarom zouden de werkende mensen in groten getale meer doen dan nodig is en/of aankunnen?

Privé

Helaas trekt deze lijn zich vaak door naar het privéleven: kinderen geïrriteerd het bed in werken, nog even je mail checken, te weinig rust om recreatief te lezen, te weinig tijd om een vriend te zien en geen zin meer om te sporten. Hierdoor ontstaat een knagend gevoel dat je tekort schiet tegenover je partner, kinderen, vrienden, familie en je gezondheid. Soms denk ik dat we in Nederland eventjes met z’n allen om moeten schakelen naar de Spaanse mañana mañana-cultuur. Het zou een hoop mensen goed doen.

In de ideale wereld

Elke dag telt 24 uur en in een week zitten 7 dagen. We zullen het ermee moeten doen. Leidinggevenden, vrienden, collega’s, klanten.. Iedereen wil wat van je en het liefst zo snel mogelijk. Wat ik wil meegeven: laat het los. Denk wat meer aan jezelf. Of eigenlijk: doe gewoon normaal. Het is niet erg om af en toe ‘nee’ te zeggen en om je grenzen aan te geven. Sterker nog, doe dit vooral! Denk er ook aan dat je sommige dingen kunt uitbesteden. Er zijn veel externe partijen die jouw werkdruk kunnen verlichten, zodat jij je kunt focussen op de dingen die echt belangrijk zijn. Op deze manier creëer je veel meer impact. Het gaat volgens mij meer om de kwaliteit van het werk en het leven, niet om de kwantiteit.

Wat kan je werkgever voor je doen?

Wil iemand op z’n werk even nu.nl of Facebook checken? Of wil iemand tijdens werktijd naar de kapper? Laat dit vooral lekker gebeuren. Na deze break is diegene weer helemaal opgeladen om een paar uur hard te werken. Zelf vind ik het heerlijk om af en toe thuis te werken. Of mijn laptop te pakken en in een rustig cafeetje te zitten. Medewerkers moeten flexibel om kunnen gaan met hun werkplekken en werktijden. Wie zegt dat ik tijdens ‘kantooruren’ het meest productief ben? Ik werk ook goed in de avonduren.

Dus mensen: mañana mañana. Het is niet erg om een dagje te wachten op die ene e-mail of dat belletje. Laten we dat nou met z’n allen afspreken!